കൊടുംവേനലില് ഭൂമിയുരുകുംകാലം ഒരു തുണ്ട് തണലാണ് ഒരു വീട്. വര്ഷകാലത്ത് ഉണങ്ങിയ ഒരിടം. ശിശിരത്തില് ഒരു കമ്പിളി. ഇരുട്ടുമ്പോള് വിളക്കുള്ള ഒരിടം.
തുറസ്സായ മൈതാനങ്ങളില് ജീവിക്കുന്നവര്ക്ക് കല്ലും പൊടിയും മരച്ചുവടും കൊഴിയുന്ന ഇലകളും മഴയും തണുപ്പും മഞ്ഞും ചുഴലിക്കാറ്റും. തെരുവുകളിലുറങ്ങുവോര്ക്ക് പൊടുന്നനെയുള്ള മഴയുടെ വരവില് കടവരാന്ത. ചെറ്റക്കുടിലുകള് ഓരോന്നും അതിലെയാളുകളുടെ വീടിനെ ഉള്ക്കൊള്ളുന്നുണ്ട്. ഒളിവില് പ്രവര്ത്തിക്കുന്ന ധീരരായ വിപ്ലവകാരികള്ക്ക് സുരക്ഷിതമായ അഭയസങ്കേതം വീടാണ്. സമ്പന്നന് വീണ്ടും വീണ്ടും പണിയേണ്ട ഒഴിവുകാല വസതികള്. കേവല ആത്മീയവാദികള്ക്ക് പുണ്യകേന്ദ്രങ്ങളും കാടും പര്വതനെറുകകളും. എങ്കിലും ഇതൊന്നും തന്നെ അതുമാത്രമായി ഒരു വീടാകുന്നേയില്ല. മനുഷ്യന്റെ യഥാര്ത്ഥമായ വീട്, അത് സംഗീതം വെയിലായി പ്രകാശിപ്പിക്കുന്ന വിജാഗിരികളോടും വാസ്തുശില്പകലയുടെ ഏറ്റവും ആധുനികമായ രൂപസൗകുമാര്യത്തോടും പ്രപഞ്ചത്തോളം വൈവിദ്ധ്യം ചാര്ത്തുന്ന ഒരു ഒറ്റ വീടാണ്.